Paragliden met de godfather

Buenos dias,
Dit keer vanuit het McCafe, een ware plaag hier in NZ, een update van het luizenleventje down under. Afgelopen week veel gereisd, vanaf de gletsjer een hele dag in de bus naar Queentown, toen een hele dag naar Milford Sound en terug, en zondag naar Dunedin. Na een stromenderegendag in Franz Josef, mijn vorige blog, zijn we de volgende dag het avontuur op gaan zoeken en hebben we een hike gedaan. Met een op een kabouter lijkende gids en 3 Ierse chicks die met elk ijsblok op de foto willen heb je in ieder geval genoeg te lachen. De tocht was heel mooi, maar niet heel spannend omdat het hele pad was uitgehakt in traptreden, peanuts dus. Nou ja totdat de gids zelf tot zijn enkels in een spleet gleed, oeps. Zo'n 2 uur op het ijs rondgewandeld en daarna nog door wat riviertjes gelopen om weer terug bij de bus te komen.

Ik dacht dat wij weinig tijd hadden met onze vier weken, maar dat blijkt echt heel veel te zijn. Of nou ja in ieder geval voor de meeste mensen. Het is echt bizar om te zien hoe sommige mensen reizen: dag in de bus, 's avonds bungeejumpen/skydiven/raften of iets anders in die categorie en de volgende ochtend weer verder. Onze bus naar Queenstown maakte zelfs een stop bij het bungeecentrum, hebben toegekeken hoe 1 iemand ging springen en hup, de bus weer in. Ook een manier. Aan de andere kant heb je ook de mensen die maanden, soms jaren reizen zonder enig plan en kennelijk met een onophoudbare stroom geld. Wij vallen er ergens tussenin denk ik.:)
Queenstown is ongeveer synoniem voor action, ook voor ons. In een keer uit een vliegtuig springen is eng en vooral duur dus zijn wij gaan paragliden!(das gewoon net als parachutespringen maar dan zonder de vrije val, prima!) Zo gezegd, zo gedaan en dus bevonden wij ons binnen mum van tijd in een busje vol onduidelijke portugesen die ons wel even van de berg hielpen. Toch wel even wat angstzweet als je naar beneden kijkt, maar zodra je in de lucht bent is het zo ongelooflijk gaaf. Het is echt net alsof je vliegt! Mijn tandemglider was een wat oudere spanjaard met ontzettend hese stem waardoor hij ongeveer net zo klonk als de Godfather,erg geruststellend.. Gelukkig was hij aardiger dan hij klonk en heb ik zelfs nog wat vrije val gehad toen we het laatste stuk beetje gingen zigzaggen, echt te vet. Jammer dat het zo duur was maar ik zou het zo nog 1000x doen.

Naast de bergen is Queenstown onderdeel van Fiordland, en Milford Sound zou een van de mooiste dingen van NZ moeten zijn, dus zijn we die ook maar even gaan uitchecken. Wegens tijdgebrek(ja, ook wij met 4 weken) moesten we de lazy bastards uithangen en de bustrip doen in plaats van de Milford Track, maar ook vanuit een bus is het echt waanzinnig mooi! Je zit zo'n 7 uur in de bus totaal maar je merkt het totaal niet door alle mooie dingen die langsschieten. Het enige kleine frustrating item is dat je niet kan stoppen waar je wil en foto's vanuit een rijdende bus helaas niet zo mooi worden.. In de Milford Sound werden we op een boot gedropt voor een cruise van 1,5 uur(onderdeel van de bustour, dat dan weer wel) met alle foto's die je altijd in de reisgidsen ziet als achtergrond, echt heel gaaf!
Na Milford de westcoast gelaten voor wat het was en nu dus in Dunedin, wildlifespottingplaats no 1. Gister was onze tourdag: eerst de CadburyChocoladeFabriek incl heel veel gratis chocola en daarna 6 uur lang over het Otago Schiereiland rondgereden. Ik heb inmiddels alle synoniemen voor mooi, gaaf en fantastisch al gebruikt, maar ook deze was geniaal. Eerst 1,5 uur albatrossen bekeken, die beesten zijn Huge, en toen naar een privestrand van de touroperator. Het begon net te schemeren dus de pinguins kwamen het strand op om te slapen en de zeeleeuwen werden net wakker voor hun avondduik, en dat allemaal vlak voor je ogen. Als afsluiting naar een zeehondenkolonie met kleintjes, echt te schattig!
Vandaag weer een dagje chillen en we gaan vanmiddag onze kookskills testen met wat scones, wordt vervolgd!

Dikke kus!