Don Pablo en Jenga

Olá!


Alweer 2 weken onderweg en reizen begint weer een leefstijl te worden. Met de dag leven, heel veel nieuwe mensen ontmoeten en vooral geen plannen hebben want die veranderen toch weer. Zoals Hilko eerder citeerde in zijn blog, ik heb een plan, ik maak nooit meer een plan.

De afgelopen week heb ik behoorlijk wat in bussen doorgebracht. In totaal 3100 km, en zo'n 65 uur. Busreizen zijn in elk land weer anders, zit je in Thailand nog in een rammelende bus tussen de planten, rijd je hier door eindeloos verlaten vlakten met af en toe een verdwaalde guanaco.
Over het algemeen niet zo erg, alleen het laatste stukje duurde lang omdat je door Chili reed en dus 4 keer langs een douane moest, hoezo bureaucratie?!

Maar, het is het waard! Het mooie aan veel reizen is dat je zoveel verschillende dingen kan zien in korte tijd. Na walvis spotten in Puerto Madryn, door naar El Calafate voor een van de meest indrukwekkende gletsjers van de wereld. Glacier Perito Moreno is constant in beweging, en het geluid van brekend ijs is dan ook zeer impressive.
Helaas moet je keuzes maken dus moest ik El Chalten en de nabijgelegen Fitz Roy Mountain aan mij voorbij laten gaan, maar de bus naar Ushuaia stond alweer te wachten.
Ushuaia, ook wel bekend als El Fin del Mundo omdat de next stop Antartica is, is een van de mooiste plaatsen die ik tot nu toe gezien heb. Na een hele tijd niks, is er opeens een redelijk grote stad waar zich een bruisend leven afspeelt.
Maar Ushuaia is meer dan een leuk havenstadje. Het ligt letterlijk aan de rand van de wereld, direct aan beagle Channel, naast Chili en tegen Tierra Del Fuego National Park aan.
Beagle Channel is het mooist vanaf een boot, en dus zijn Victoria, Kristina en ik zondag gaan zeilen op het kruispunt van de Atlantic Ocean en de Pacific. In Beagle Channel liggen veel kleine eilandjes met zeeleeuwen, comoren en eindeloos veel vogels. Het weer was ruig, dus konden niet te lang naar de zeeleeuwen kijken maar het "H"eiland daarna was minstens even mooi.
Vanaf het eiland had je denk ik een van de mooiste uitzichten die ik ooit gezien heb. Vanaf de top van het eiland kijk je uit over eindeloze hemelsblauwe wateren met daarachter besneeuwde bergtoppen. Ik had er nog wel dagen kunnen blijven staan!
Verder zijn we nog naar het National Park geweest, heb ik eindeloos seafood gegeten en hebben we gister met het hele hostel vanaf het dak vuurwerk gekeken omdat Ushuaia 126 jaar bestond.
Daarna heb ik tot diep in de nacht Jenga gespeeld en me vermaakt met ongelooflijk desperate Argentijnen die almaar cocktails voor me kochten.

Ik blijf nog een dag hier en dan vlieg ik terug naar Buenos Aires, om daar weer nieuwe plannen te maken.

Jullie hebben het misschien al door, maar ik heb nog lang geen zin om naar huis te gaan!

hasta luego en muchos besitos!

PS voor de oplettende lezer, ik had van de week zin in ijs als toetje dus besloten Victoria en ik de Don Pablo te bestellen. Hij was vrij prijzig, dus dat moest veel ijs zijn dachten we. Kwam de ober aan met een klein glaasje en bleek het ijs met whiskey te zijn, echt afgrijselijk. Dus de volgende keer maar weer geen dessert.